لاک پشت های تالاب شیدور در جنوب

در میان جاذبه های طبیعت گردی ایران و در مجله ی گردشگری الی گشت می خواهیم شما را با یکی از کامل ترین، بکرترین و جذاب ترین طبیعت درون کشورمان آشنا نماییم. جزیره شیدور در جنوب ایران می تواند تنها مقصد گردشگران به این منطقه باشد. بسیاری از گردشگران کوله پشتی خود را تنها برای دیدن تالاب شیدور در این جزیره برمی دارند و سفر خود را شروع می کنند. در این جزیره شما با اثر طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش ایران، منطقه شکار ممنوع و منطقه حفاظت شده روبرو هستید. همین که جزیره ای تمام این عناوین را دارد به خودی خود می تواند جذاب باشد، چه برسد به اینکه تصاویر این جزیره و تالاب شیدور در جنوب ایران را هم ببینید.یادتان باشد که قبل از سفر به این جزیره و برنامه ریزی برای بازدید از تالاب شیدور در جنوب ایران حتما اخبار مربوط به آن را دنبال کنید. در بعضی از فصل ها و روزها، ورود گردشگران به این جزیره ممنوع می شود.

جزیره شیدور در هرمزگان

شیدور بین دو جزیره لاوان و هندورابی قرار گرفته است و یکی از چهار جزیره مرجانی بکر خلیج فارس به حساب می آید. شیدور یکی از جزیره های ایرانی در خلیج فارس و از توابع شهرستان بوموسی استان هرمزگان به شمار می آید. این جزیره کوچک و غیر مسکونی با مساحت ۹۸ هکتار، در ۱۷۰ کیلومتری شهر بندر لنگه قرار گرفته است. این جزیره همچنین در فاصله یک و نیم کیلومتری جزیره لاوان واقع شده است.

جزیره شیدور در جنوب به عنوان یکی از پناهگاه‌ های مهم حیات وحش و منطقه طبیعی حفاظت شده در سال ۱۳۶۶ زیر نظر مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفت. همچنین به عنوان یکی از تالاب های با اهمیت بین‌المللی در سال ۱۳۷۸ در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شده است. در تالاب شیدور در جنوب ایران توده های مرجانی بی نهایت زیبایی تشکیل شده است.

به خاطر ارزش بالای تالاب شیدور در جنوب ایران برای محیط زیست خلیج فارس این جزیره غیر مسکونی اعلام شده است. در نتیجه این تصمیم و براساس قانون، گردشگران اجازه کمپ زدن و اقامت شبانگاهی در این جزیره را ندارند. کاری که متاسفانه این روزها زیاد شاهد آن بوده ایم.

چرا به جزیره شیدور، جزیره مارو می گویند؟

جزیره شیدور به خاطر تعداد زیاد مار سمی سیاه رنگ و کوچکی که دارد، معروف است. این مارها، در زیر شن ها مخفی می‌ شوند. به همین خاطر، به این جزیره «جزیره ماران» و به لهجه محلی «مارو» می گویند.

پوشش گیاهی جزیره شیدور

پوشش گیاهی جزیره ششیدور در جنوب از گونه های غالب شامل لیسیوم، سودا، آتریپلکس و گونه های سیپروس، ارودیوم و نستورا که جزوی از گونه های علفی هستند، تشکیل شده است. همچنین چمن شور پاگربه ای، گل جالیزی، نوعی ارمک، آفتاب پرست ساحلی، زدوک، بارهنگ، چوچ (درخت مسواک)، پیر گیاه و گل ماهور شرقی از دیگر گونه های گیاهی این جزیره هستند.

گونه های شاخص جانوری

پرندگان:

پرستوی دریایی گونه سفید، پرستو دریایی کاکلی کوچک، پرستو دریایی کاکلی بزرگ، پرستو دریایی پشت تیره، پرستو دریایی تیره، اگرت ساحلی سفید و خاکستری تیره، پرستو دریایی معمولی، حواصیل سبز و عقاب دریایی ماهیگیر

به طور کلی، در این جزیره ۱۰ گونه پرنده شناسایی شده است که به جز چکاوک کاکلی و سسک دم دراز، بقیه مهاجر هستند.

خزندگان:

لاک پشت منقار عقابی و لاک پشت سبز، سوسمار دم دراز بیابانی، اسکینگ ایرانی، اسکینگ علفزار جنوبی و مار جعفری

آبزیان:

این جزیره کوچک تنها آبسنگ مرجانی حفاظت شده ایران می باشد و در فهرست مهمترین آبسنگ های مرجانی اتحادیه بین المللی حفاظت و منابع طبیعی (IUCN) نیز ثبت شده است.
حداقل ۱۹ گونه مرجان از ۸ جنس و ۶ خانواده در حاشیه جزایر استان هرمزگان از جمله جزیره شیدور گزارش شده است. در جزیره شیدور پستانداران خشکزی تاکنون مشاهد نشده است، اما پستانداران دریایی دارای تنوع خوبی بوده و شامل برخی نهنگ ها و دلفین ها مانند نهنگ براید و … هستند.

لاک پشت های تالاب شیدور در جنوب

از اخبار مهم و خوشحال کننده ای که در طی این سال ها شنیده ایم، این بوده است که لاک پشت های تالاب شیدور در جنوب ایران به شبکه مناطق مهم لاک پشت های دریایی در اقیانوس هند و جنوب شرق آسیا پیوسته است.

این موضوع از این بابت اهمیت دارد که اجرای منسجم برنامه‌های حفاظتی و مدیریتی روی گونه‌ها و معرفی مهم‌ترین زیستگاه‌های این‌گونه ارزشمند در شبکه مناطق مهم لاک‌پشت دریایی ایجاد می شود.

جزیره و تالاب شیدور در جنوب ایران زیستگاهی مهم برای تخم گذاری لاک پشت های دریایی پوزه عقابی و سبز است.

همچنین پرندگان دریایی این جزیره در سطح جهانی شناخته شده است که ارزش حفاظتی بالایی به جزیره بخشیده اند. مهم‌ ترین زیستگاه جوجه آوری پرستوی دریایی گونه سفید، کاکلی بزرگ، کوچک و پشت دودی در ایران محسوب می شود. جزیره غیرمسکونی شیدور زیستگاه مارها، پرنده‌های مهاجر و لاک‌پشت‌هاست.

پرستوهای دریایی در فصل تابستان (مقارن با اردیبهشت ماه تا اواخر مرداد) برای تخم گذاری به این جزیره می آیند. خوشبختانه در این زمان به دلیل گرمای بیش از حد هوا و رطوبت بالا، هیچ گردشگری وارد این جزیره نمی شود.