امپراتوری کوش

شهر باستانی مرویی شهری بزرگ و ثروتمند بوده که مرکز امپراتوری کوش (Kush) که امروزه جمهوری سودان می باشد در آن قرار داشته است. شهر باستانی مرویی در اواخر دوره امپراتوری کوش که از ۱۰۶۹ پیش از میلاد تا سال ۳۵۰ میلادی به طول انجامید به عنوان پایتخت در نظرگرفته شد. اما پیش از آن شهر ناپاتا (Napata) در سال ۵۹۰ پیش از میلاد پایتخت امپراتوری کوش بوده و شهر باستانی مرویی به عنوان یک مرکز اداری و تجاری مهم در جنوب آن قرار داشت. این شهر در طول سال های ۷۵۰ پیش از میلاد تا ۳۵۰ میلادی در تقاطع یکی از مسیرهای بزرگ تجاری قرار داشت. با الی گشت همراه شوید تا در مورد شهر باستانی مرویی و رمز و رازهای آن بیشتر بخوانیم.

مطالب مرتبط:
رمزگشایی بینی شکسته در مجسمه های مصری
هر آنچه از آثار تاریخی مصر باستان باقی مانده است
در سفر به مصر، این نکات را رعایت کنید

همانگونه که هنوز هیچکس نتوانسته خط نوشته های مروئیتیک (Meroitic) را شناسایی کند اما بر اساس نوشته های تاریخی هرودوت در حدود ۴۳۰ پیش از میلاد می توان ادعا کرد که مرویی شهری ثروتمند و شگفت انگیز بوده است. بر اساس متن های تاریخی شهر باستانی مرویی به اندازه ای ثروتمند بوده که پادشاه ایران، کمبوجیه تصمیم می گیرد تا آن راتصرف نماید. اما فرایند لشگرکشی به دلیل شرایط دشوار و غیرمتعارف بیابان های این منطقه متوقف می شود. با این حال تداوم داستان لشگرکشی کمبوجیه نشان می دهد که شهرت شهر باستانی مرویی به دلیل ثروت آن بوده است. در کتاب مقدسی به نام اتیوپیا (Aethiopia) آمده است که شهر باستانی مرویی همچنین به عنوان جزیره مرویی نیز شناخته می شد زیرا به نظر می رسید که اطراف آن را آب پوشانده است. اگرچه شواهدی وجود دارند که نشان از چراندن بیش از اندازه احشام و استفاده از زمین های کشاورزی داشته که موجب به وجود آمدن مشکلات قابل توجهی شده است، اما در نهایت شهر باستانی مرویی توسط پادشاه آکسومیت (Aksumite) در سال ۳۳۰ میلادی غارت شده و پس از آن رو به افول گذاشت.

تاثیر مصر و پادشاه ارگامنز (Ergamenes)

در حالی که در سال ۸۹۰ پیش از میلاد توافقی در شهر مرویی صورت گرفت، شهر باستانی مرویی از سال ۷۵۰ پیش از میلاد تا ۳۵۰ میلادی در اوج خود قرار داشت. قدیمی ترین مقبره های کشف شده نیز به همان تاریخ شروع این توافق بازگشته و متعلق به Lord A می باشد. پادشاهی کوش شهر ناپاتا را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرده و توسط کوشیتس (Kushites) بر این منطقه مسلط شد. او در اوایل دوره خود شیوه و آداب و رسوم مصری ها را ادامه داده و اگرچه در هنر به صورتی مجزا کوشیت (Kushite) را گسترش می نمود اما خود را با عناوین مصری نامگذاری می کرد. با این حال آن ها کم کم به آداب و رسوم بومی خود متوسل شده و نوشته های هیروگلیف مصری را توسط نوع جدیدی از نوشتن به نام مرویتیک (Meroitic) جایگزین نمود. بر اساس نوشته های مورخ باستانی دیودوروس سیکولوس (Diodorus Siculus) جدای از فرهنگ مصری در زمان پیش از سلطنت ارگامنز و در سال های ۲۹۵ تا ۲۷۵ پیش از میلاد روی داد.